ścieżki ślimaków

Splatają się z ludzkimi

W słońcu efemerycznie błyszczą

są labiryntami i jak tajemne zapisy

Jednak całkiem jawne

Można je zobaczyć

Są śladem, znakiem, tropem, wątkiem

Są jak nić albo taśma klejąca co mieni się

i skleja niewidzialne niewidoczne

pęknięcia