k r o p l a j e s t s a m a l
e c z z a w s z e j e d n a k
o w a c z a s e m t w o r z y
s t r u m i e ń o b ł o k o c
e a n k r y r o s ę l i ś ć
k r o p l a
e c z z a w s z e j e d n a k
o w a c z a s e m t w o r z y
s t r u m i e ń o b ł o k o c
e a n k r y r o s ę l i ś ć
Dziękuję
Dziękuję, że mnie nie zabijasz
nie dusisz kolanem na śmierć,
tylko spluwasz, chrząkasz,
obrażasz, odtrącasz, pomijasz.
Dziękuję.
Dzierganie
Przepaść
a szalik to most:
rządek na prawo,
rządek na lewo,
i tak na zmianę,
na drugą stronę.
Prosto i sprawiedliwie.
Chleb z drewna
Wiersz z drewna,
rzeźbiony jak ołtarz,
w starym kościele.
Chleb z drewna,
jak prawdziwy
kształtem przypomina
chleb,
kolorem przypomina
chleb,
zapachem przypomina
mebel.
Gdy stary i wilgotny
kurz i kadzidło
czuć.
*
Znalazłam na śmietniku
starą stolikoszafkę
sprzed ery telewizorów płaskich
jak ściana.
Chodziłam koło niej
przez kilka dni.
Trzeba było przedrzeć się
przez cerbera na bramce.
Powiedział: - yyyy
i skinął głową.
To jednak szafkostolik.
Ciężki jak drewno.
Rozbolał mnie od niego
krzyż.
Przez kilka dni pachniał
śmietnikową wilgocią,
trochę starym kurzem i drewnem.
Teraz jego zapach
zintegrował się z zapachem
dwóch stolików z Ikei,
rattanowej kolumny
specjalnie na książki i duperele
z drugiej ręki
oraz starych jak ja
wiklinowych szafkopółek,
z których jedna pamięta październik
akademicki a druga
od bladego gościa za trzy dychy
na stacji Metro Świętokrzyska.
*
Coś do chleba.
Coś do wiersza.
Coś na stół.
Chyżo
Chyżo rączym łosiem nadzieja
przemyka po mej głowie sercu
trzewiach kośćcu szarej masie
że dreszcz za dreszczem deszcz
mżący rześko synapsami popędza
dzień dobry
wrona jak co rano
kracze na mój widok
gołąb drepce ścieżką
kawka wzlatuje na gałęzie
towarzysząc w koronach
bocian z gałęzią w dziobie
wskroś nieba
jaskółki z piskiem
jak strzały
kos śpiewa na poręczy
wróbel buszuje w bratkach
a sikorka
zagląda przez uchylone okno
wskakuje
siada na parapecie jakby mówiąc
dzień dobry
sen
Śniłeś mi się dzisiaj - tak się mówi, prawda?
A więc spotkaliśmy się w jakiejś eterycznej chmurze, gdzie wibrowały wspomnienia, uczucia i stany ducha. A jednak teraz.
Sen z kategorii tych, które opowiadają o uczuciach i gdy się budzisz - czujesz. Czujesz coś pięknego i dobrego.
Po prostu pożyczyłeś mi koszulę. I to zapewniło mi spokój, poczucie bycia kochaną.
"Przebiorę się za ważną osobę" powiedziałam. "Jeszcze zrobię ordery i medialony" pomyślałam.
Koszula wystarczyła. Poczułam się szczęśliwa.
Dziękuję Tato.
Między nami
Między nami bliskość daleka
i milczenie głośne
Babie lato na rzęsach naszych
a uczymy się nieustannie
pierwszego słowa
(...)
(...) roz-(pieścił)-go-wiatr
(...) nie-jest-pewien-czy
(...) jednak-na-pewno- gdyż
morze-gładkie-i-zdawało-mu-się
(...) śpiew-syren
(...) nie-jest-pewien-czy
(...) jednak-na-pewno- gdyż
morze-gładkie-i-zdawało-mu-się
(...) śpiew-syren
4820
Wykonał lot na miotle,
model: Nimbus 48201200
zachwycając, oniemiając
Pozostał ogon iskier
mieniących się jak świetliki
recytujące
Bhagawadgitę
O tym milczymy
W teraźniejszości czekamy
będąc trochę
w przyszłości.
Trzyma nas tu nadzieja
pomyślności. O tym milczymy.
Tylko...
Tylko chyboczące się źdźbła traw
zdradzają ich obecność
uważnie spoglądając
zobaczysz smukły długi ogon
ruchliwy nosek
albo szarobrązowe futerko
a gdy będziesz mieć szczęście
bystre uważne spojrzenie
chwytające nić porozumienia
*
podróże pisnesowe zostały
zastąpione przez telekonference
ence pence w której ręce
policjanci mogą co robią
no co my możemy zrobić
12820
Czworoboczne słońce Malewicza
powidok starego świata
Pod nim przechadza się Błok
z prerafaelicką madonną
pod rękę
13820
Puch wędruje przy drogach
akwarelowy zachód w kropli miodu
wróży: żadnych zmian
Mały Książę medytuje
Idący kopie psa
pewno mógłby tego zaniechać
gdyby zatrzymał się
Chagall
Pocałunek Chagalla
w barwnych plamach
czule z pędzla namiętnością
z uniesieniem ponad świat
ich cały
Prozerpina
Najsmutniejsza Prozerpina
w zaniechaniu chwyta swą dłoń
z granatem
jej włosy płomienie
Malachitowa Madonna
postawiona pod ścianą
jednak ze świetlika znakiem
*
Patrz brzask
Ukazuje swe lico
Rekiny miłości
Y delfiny dobrego samopoczucia
Ściskają sobie płetwy
Ciekawy widok
I taki niecodzienny
*
Spektakularna puenta
stanęła na pointach
lecz odwrotnie niż oczekiwano
baletnica w asanach biegła
w Śirszasanie nie poległa
*
Szanowne i -i
w pętli czasowej między myślą
wspomnieniem a skojarzeniem
w wierszomacie
trwają procesy twórcze
Bez słów
Żołędzie schowane
miga w żółciejącej zieleni
r u d o ś ć
rozumiemy się bez słów
może wyrośnie dąb
Żart fryzjerski
W poniedziałek przedziałek perfekcjonisty
We wtorek warkocze protagonisty
na drutach
We środę kok
We czwartek lok
W piątek foch
już prawie niedziela
więc bez fryzjera
Boschu
Boschu Hieronimie twój talent
w podziw wprawia i słyniesz
z pomysłu zacnego przed laty
by głupotę wyleczyć na raty
i kamień zastąpić olejem
Sen bezrobotnego numizmatyka
Zaspane przystanki bezdomności
wiekuistość niezmienna
współczucie całuje klamkę
Przysnąć choć na chwilę
w trzech ścianach
wolność portfela na to pozwala
Moment udomowienia
szczerość minimalizmu
bezrobotny numizmatyk śni
Subskrybuj:
Posty (Atom)